Alle vlaggen gaan uit 17 en 18 mei bij Opdevulkaan. In alle kleuren van de regenboog.De regenboogvlag zelf ook. Rijkdom. Culturele rijkdom. Diversiteit. Op de Vulkaan is een explosie van kleuren en geuren. Multiculti that’s what we are. Multiculti that’s who we are. Al die verschillen. Dat schuurt en knettert. Al die verschillen. Dat spettert. Het maakt ons boos. Het brengt ons in verwarring. Andere mores. Mores waar je je nu juist aan ontworsteld had. Taboes waar je niet mee geconfronteerd wilt worden. Het maakt ons blij. Vrolijke muziek. Van elkaar leren. Elkaar verrijken met een ander perspectief. Lekker eten. Heterogeen. Multidimensionaal. Meerduidig. Duizend normen. Niet normaal. Heel normaal want realiteit. Hoe ermee om te gaan?
Hoe tolerant te zijn. Tolerantie is, aldus terrorismedeskundige Jessica Stern, heilig overtuigd zijn van iets en respecteren dat een ander van precies het tegenovergestelde overtuigd is en deze persoon in zijn waarde laten. Tolerantie is niet makkelijk. Het betekent de confrontatie met jezelf aangaan, en met de ander, maar wel met respect voor het zijn van de ander. In een versplinterde samenleving een test voor het empathisch vermogen.
Waar liggen de grenzen van de tolerantie? Hier komt politiek in het spel. Die grenzen bepalen we samen. Ja jij ook. Kom nou dat laten we toch niet een regering voor ons doen? Of de multinationals? Of de notabelen van de wijk? Of de uit zijn voegen gebarsten dorpsgek? We zijn toch geen slaven. We zijn toch vrije burgers? Wij allemaal. Wij samen. Wat voor samenleving willen we zijn? Welke gezamenlijke normen en waarden hebben we? Hoe beschermen we minderheidsbelangen? Hoe komen we op voor de rechten van minderheden binnen de minderheid? Heterogeniteit, ook binnen een subcultuur. Pfoe hé. Ingewikkeld. Spannend. Best leuk eigenlijk.
